Նկարագրություն

«Անցյալը ներկայի մեջ», յուղանկար, հեղինակ՝ Էդուարդ Կեչյան

Յուղանկար՝ 3 մմ հաստության կոշտ ստվարաթղթի վրա։

Շրջելով Գյումրիում, տեսա մի հին տուն։ Այն առանձնանում էր նրանով, որ շրջապատված էր նոր կառուցված փողոցով և մոտակայքում գտնվող նոր կանգառներով։ Խառը գույները, կամարն ու աստիճանները բարձրանում էին վեր:

Դա ինձ ոգեշնչեց։ Նայելով դրան՝ ես արվեստ տեսա։ Ես տեսա նկարը։

Նկարն ավարտելուց հետո նոր բան տեսա դրա մեջ։ Ես տեսա անցյալը, քաղաքի անցյալը՝ շրջապատված է նոր թաղամասով։ Ահա թե ինչպես ես հասա այդ անվանմանը։

Արվեստագետի մասին

Ես նպատակասլաց նկարիչ եմ։ Սկսել է նկարել երիտասարդ տարիքից: Նկարելուն ինձ ուղղորդել, մոտիվացրել է հայրս, ով նույնպես նկարիչ է։ Սկսել եմ նկարել մանկական ջրաներկով, երբ դեռ ընդամենը 4 տարեկան էի:

7 տարեկանում գնացի նկարչության դասերի՝ դպրոց ընդունվելուց անմիջապես հետո։ Մասնագիտական նկարչությամբ զբաղվել եմ Հայկական պետական մանկավարժական համալսարան (Գեղարվեստական կրթության ֆակուլտետ) ընդունվելուց հետո։

Ջրաներկ, գուաշ, ակրիլ և յուղաներկ փորձելուց հետո որոշեցի կարիերաս շարունակել յուղաներկով։ Կարծում եմ, որ այս բոլոր ներկերից միայն յուղաներկը կարող է օգնել ինձ կյանքի կոչել իմ երևակայությունը:

Ես ոգեշնչվում եմ բնությունից, ճարտարապետությունից և Հայաստանից, որտեղ ապրում եմ ներկայումս։