Նկարագրություն

«Հիշողություններ ինքնամեկուսացած առօրյայից, յուղանկար, հեղինակ՝ Տաիրա

Օրիգինալ։ Յուղանկար ստվարաթղթի վրա։

Տաիրայի (Իրինա Տարաևա) մասին

1973 թվականից ապրում և ստեղծագործում եմ Մոսկվայում։ Կրթությամբ բժիշկ եմ, բայց 90-ականներին թողել եմ բժշկությունը և տրվել նկարչությանը։ Վարում եմ ակտիվ ցուցահանդեսային գործունեություն, ունեմ հրապարակումներ կատալոգներում, հաղթողի դիպլոմներ արվեստի փառատոններում: Իմ «Թռիչք» նկարը նվիրաբերվել է Շուշիի արվեստի ցուցասրահին։ Հայոց ցեղասպանության 100 ամյակի ժամանակ ես ունեցել եմ ցուցադրություն Մոսկվայում՝ նվիրված այդ թեմային։

Ծնվել եմ Թբիլիսիում, 1956-ին։ Իմ հայրական պապը՝ Գարեգին Փանասյան, ծնվել է Բիթլիսում, 1898-ին։ Նա սպանվել է հայկական ջարդերի ժամանակ։ Հետո մեր ընտանիքը տեղափոխվում է Կարս, այնտեղից՝ Թբիլիսի։

Իմ մանկության հուշերից

իմ պապիկը նստում էր Էստոնական ռադիոյի մոտ և լսում էր հայկական երգեր։ Նա ապրեց 90 տարի, և մինչ իր կյանքի վերջը իր երազներում «կռվում էր» թուրքերի հետ։ Մայրական պապիկս՝ Օնանով Գեորգի (Գևորգ Օնանյանց), հանրահայտ Սիգնաղիից էր, որտեղից շատ հայտնի հայեր են սերում, հատկապես իմ նկարչության ուսուցիչ Բորիս Օտարովը։

Ցավոք այնպես է ստացվել, որ մենք մոռացել ենք մեր մայրենի լեզուն, բայց հայկական արյան կանչը գործում է։